Gönderme yok! / POEM

Dört duvar arasında
üç bilinmeyenli bir sorunun
iki yanlış cevabından
bir doğru çıkartmaya çalıştım.
Olmadı.

Götürdüğü gibi geri getirmiyormuş.
Gittiği yerden geri gelmiyormuş.
Varmış veya yokmuş.
Olduğu gibi kalmadığından
umduğunu bulmak
bir hayli zormuş.
Muş ve mış yorulduğundan
bırakmış kendini serbest Nazım'a,
ki o da doğrulup demiş
bırak bu kışkırtıcı yalanları.
Yakışmıyor senin gibi ağzı bozuklara
bu postmodern safsata.

Ulan sen misin bunu diyen
hiddetle kalktım yerimden.
Cürret ettim demeye kimsin sen bebe!?
Gördün mü oldu birden aa bb.

İki cihan sığdıran dervişten
geldik amorf moderne.
Anlatır kendini sayısız koma
ve çapsız nesir eşliğinde.
Kendini tekrar ede dursun
biter dibinde bir serseri.
Cahilin ismi çoktur,
katiyen unutmaz
yenilen köteği.